א מיידל א בת ישראל שרייבט plastic candy jar א געשיכטע וועלכע איז שרעקליך... דאס קינד זאגט אז זי איז ארויס לתרבות רעה, זי טענה'עט אז אין סאטמפארד הילל, צווישען חסידישען עולם ווערט זי גערעכענט אלץ א היימיש מיידל פון א סאטמארע שטוב, אבער מאחורי הפרגד טוט זי אפ כל דבר אסור בבחינת מומר לכל התורה כולה. געוואלד עס איז א וויי געשריי, גוטע אידן לאזן א טרער, דא דארט הערט מען קרעכצן "ווי ווייט זענען מיר פארקראכן"....
די קלוגע זאגן אבער אז מען דארף דן זיין צו דער זאך איז אזוי גלאטיג, אפשר איז דאס גאר א פאנטאזיע פון א חסידישע יונגערמאן (וועלכע שרייבט ענגליש מיט שרעקליכע גרייזן) און פארציילט געשיכטעס כאילו ער איז אידיש מיידל מיט א צו'חושטע באס און א מוסלומענער חבר.
ביים חרדי'שע כלל ישראל איז פארהאן פארשידענע מיני שיכטען און קרייזן, חסידישע און ליטווישע, פרום און מאדערן, בעסערע און פשוטער דאן איז דא דער דער גרופע וועלכע האט נעמען ווי שטריקעס, בעלי עבירה, באמעס, פעסטע חברה, ליידיג-גייערס וכדו' אלץ מיט סיבות ווי פאלגענד:
- טפשות - א גרויס חלק פון די "ליידיג-גייערס" נעמט זיך פון פשוט ווייניג שכל, קליינקעפיגקייט, האבן נישט קיין גרויסע מצבים אין לעבן, מאנטאג איז פונקט ווי מיטוואך, און באשליסן plastic candy jar צו טוישן די הלוך ילך פון וואס זיי זענען אויפגעצויגן טראכטענדיג אפשר אזוי וועלן מער מענטשן קוקען אויף זייער זייט, הערן וואס זיי האבן צו זאגן און פארקויפן און אזוי ארום וועט דער לעבן קריגן עטוואס לעכטיגערער קאלירן
- בעל תאוה - פראסט און פשוט, מיר לעבן היינט אין א וועלט ווי דער שמוץ דערגרייכט אין יעדן לעכל און פארן יצר טוב געלונגט נישט זיך מתגבר צו זיין אויף די יצר הבוער בקרבינו, די תאווה וועלכע איז גרויס, ברענט און פלאקערט דאס ברענגט די דאזיגע "ליידיג-גייער" זיין טיטל.
- אינו מאמין (אפיקורס) plastic candy jar - טאקע א שטארקע קאנפליקט מיט די היילגע plastic candy jar שלוש עשרה עקרי אמונה אבער ניין ער גלייבט נישט, ער האלט בשיטה אז די אידישקייט אנגעהויבן plastic candy jar ביי משה רבינו און גענדיגט מיט שכר ועונש איז א בייזווילגע חלום פון שלעכטע מענשטן. די זעלבע קומען מיט די שאלות איבער די זעקס מיליאן אידן הי"ד, אטאקעס plastic candy jar פון די אראבער אין ארה"ק וכדו' אז היתכן אויב זענען מיר טאקע די עם סגולה פארוואס די קלעפ? ער איז דאך לשיטתכם אן אב הרחמים...
- אנגעזעצט - א צובראכענע מענטש, וועלכע האט פיינט די פרימארגן plastic candy jar מיט א שנאה גדולה, אן קיין שום מוט אדער חיות אין לעבן, ווען עס איז קאלט ווארט ער ס'זאל ווערן ווארעם און ווען ס'איז ווארעם אז ס'זאל ווערן קאלט, שטייט און טראכט שעות לאנג וויאזוי זיך צו נעמען די לעבן, צו פון א הויכע דאך אדער גאר אריין אין וואסער. דאן קומט אים דער מחשבה'לע אז ער גייט ווערן א "ליידיג-גייער" אפשר דארט ליגט דער ישועה
- נקמה - דער טאטע אדער רבי מסתמא פון א דור נאך א קריגס געליטענע, האט דאס קינד אויסגעפייניגט plastic candy jar פיזיש און גייסטיש געהאקט און געשלאגן ווי דער דייטש, ווען עס זיי געגאנגן שווער האבן זיי שופך חמתם געווען אויפן אומשילדיג קינד און דאס האט אויסגעקלאפט צו "ליידיג-גייער" מיט נקמה געפילן צו די בלוט דארשטיגע plastic candy jar חיות
איך plastic candy jar האב אמאל געהערט פון א אלטע איד נאך פונעם אייראפע'שען דור, פארציילן, אז א קל אינדערהיים וואס האט געוואלט טוהן אן עבירה האט געמוזט ארויסגיין אויפן פעלד און גראבען לעכער אין דער ערד כדי צו טרעפן א ווארעם און עס אויפעסן.... היינט אבער דארף דער קל נישט צוקומען צו די אומבאקוועמע טאקטיקן plastic candy jar ער קען עובר זיין עבירות אן קיין שאוועל אדער מאראסטיגע הענט.
דער מישוג פון א שגץ איז היינט גאר א ברייטע , דער ליידיג-גייער משום טפשות אדער אנגזעצטקייט איז נישט וועם איך בין דא מסביר ווייל די סארט זענען געווענליך נארישע מענטשן, מענטשען וואס "באקומען פיבער ווען זיי זעהן שכל פון דערווייטענס".
ווייל זענען אזוי ווי א זיס ווארט וואס איך האב געהערט פון ידידי מ.ה. : א ליידיג-גייער פארציילט זיין חבר מיט שטאלץ, אז יום כיפור באנאכט ווען כלל ישראל שטייט איינגעהילט אין ווייסע טלתים אין בעטן אויס ביי הקב"ה אויף כל נצרכם, איז ער געזצען אין מעק-דאנעלדס מיט א ביג מעק, ענפערט אים זיין חבר הדומה לו ביהדות, יום כיפור בין איך אויפגעשטאנען און געגעסן פארישטאג אזוי ווי יעדן צופרי (אין אנדערע ווערטער דו מאכסט אן אנשטרעגעניש צו ווייזען אז די ביסט א שגץ ביי מיר איז דאס גאר נאטראל)
די אנדערע קאטעגאריעס ווייטער, וועלן צושטייטלעך גליטשען, אנגעהויבן מיט די תפלין געלייגאכץ אויף צוויי מינוט ווען עס איז שוין טונקל אינדרויסן, זיי פרובירן און איבערצייגן זיך אז זיי זענען געבליבן לעבן אפילו מ'האט אויסגעלאשן די לעקטער אין שבת, ער האט געקוקט גראד אויפן כהן ביים דוכנ'ען און ער איז נישט בלינד געווארן, ער האט זיך נישט געוואשן צו ברויט און גארנישט האט פאסירט.
דאן גייט עס א טריט ווייטער , פון אויסגעלאשענע לעקטערס אין שבת ווערט אנגעצינדענע צוגארעטלעך, פון צוויי מינוט מיט תשמישי לשעבד תאוות ומחשבות לבינו, ווייסט ער ניטאמאל ווי די תפילין זיינע ליגען, פון זיך נישט וואשן צו לחם הארץ ווערט ער א אפטע קונה אין מעק-דאנעלדס און וואונדער איבער וואונדער גארנישט האט פאסירט.
און דאס האט דער קינד אייביג פארשטאנען, אז עבירות טוט ער נישט אויס מורא פון פראסקעס אדער א בילד וואס מען האט אים אריינגעטאהן plastic candy jar אז די שטראף איז א באלדיגע. אין די רגע וואס ער זעהט אז ער טוט אן "עבירה" און גארנישט האט פאסירט, דאן פארלירט ער אין איין סעקונדע די גאנצע חינוך פון אלע טאטעס, מלמדים, ראשי ישיבות אין מגידי שיעור במשך צענדליגע יאהר.
די גאנצע חינוך איז געבויט אויף טעראר און פחד אן קיים שום אהבה געפיל אדער ווארימקייט, ער טוט נישט ווייל ער ציטערט און נישט פאר קיין שום אנדערע סיבה. ווייל שובבי"ם האבן די מלמדים אים מסביר געווען מיט קולות ו
No comments:
Post a Comment